EHBO en babyzitten

Gisteravond mocht ik weer een oppaskindje ophalen waarop ik 2 maanden (!) mag passen; de motor van Ilian.


Bijna voor de deur van Ilians nieuwe optrekje lag een meisje languit op de tegels. Rondom waren al een aantal mensen verzamelt die een beetje in oaniek waren.
Hoewel ik eerst wou doorlopen ging ik toch maar even kijken of er wel iemand bijwas die (een beetje) wist wat er moest gebeuren.
Dit bleek al snel niet zo te zijn, dus maakte ik maar bekend dat ik een EHBOer was.
Na een beetje vragen e.d. bleek dat deze dame last had van de warmt en in elkaar gezakt was. Veel bier, veel zon en weinig drinken zorgt dan ervoor dat je lichaam even een seintje geeft dat je NU moet stoppen.
De mensen rondom hadden al de ambulance gebelt en leipen zenuwachtig rond te huppelen. Gelukkig hadden ze de 112 centralen nog aan de lijn en kon ik ze verzekeren dat we geen ambulance nodig hadden.
Nog even een kwartiertje bij haar gebleven en haar laten drinken en een beetje koelen.

Het blijft wel raar als je ineens echt moet ehbo-en. Er is geen kaderinstructeur bij je om je op je fouten te wijzen en je weet dat je goed moet nadenken en alle symptomen goed moet analiseren, en veel vragen.
Thuis heb ik nog wel ff gekeken in het lesboek of ik alles goed verteld had, en gelukkig had ik een 8 ;-) (volgende keer niet vergeten zout of ORS te laten drinken...)

Ilian daarna uitgezwaaid en op de motor naar huis. Met zulk weer is een motor voor de deur echt niet vervelend!

NB.: Als jullie ook benieuwd zijn wat Ilian allemaal uitspookt tijdens 2 maanden griekenland kijk dan maar eens op haar blog.

Korenmarkt

Gisteravond hadden we een afscheidsfeestje voor Ilian; de dame die zonodig 2 maanden naar Griekenland moet.
Ze had een uitnodiging gestuurd om dit te komen vieren bij Dollars.

Omdat ik niet te vroeg wou aankomen stond ik om 9 uur bij het terras: NIEMAND
..... tjonge jonge was ik toch de eerste.

Toen Ilian en Meike maar opgehaald in het nieuwe onderkomen van Ilian.
En na het noodzakelijke bezoekje bij de flappentap konden we dan toch beginnen.
Het was natuurlijk heerlijk weer om op het terras te zitten (30gr.) en het werd uiteindelijk nog druk ook ( Sjoerd en ik waren al ongerust dat Ilian geen vrienden meer had...).

Om een uur of half een vond ik het wel mooi geweest.
Bij de bushalte leerde ik dat ik mocht gaan lopen :-(
En ik heb ook geleerd dat met deze hoeveelheden bier de afstand naar huis een stuk groter lijkt dan anders.....

Vanmorgen merkte ik dat ik wel een beetje last krijg van het warme weer; ik had hoofdpijn.......*

hier wat kiekjes ter illustratie bij hallo, is daar iemand...

Voor diegene die graag beeldmateriaal wil bekieken:

nu ben ik diegene die ik zovaak langs de flat hoor rijden.
COOOOOOOOOOOOOOOOOOL

OPA en OMA zijn de beste! Ik heb heerlijk gelapen!

PAPA, oom Reinier.....wanneer mogen wij nou eens?!....

Rowans nieuwe fiets

Hallo? is daar iemand........

Hallo allemaal, we leven nog!

Ondertussen werd ik best gek van de opmerkingen van veel mensen die zich afvroegen of ons leven echt zo saai geworden was, of dat onze pc stuk was, of dat ik niet meer met jullie wou praten, of internet afgesloten was......

Natuurlijk had het ook zo z'n voordelen: Uit pure wanhoop gingen mensen maar in de oude posts rondneuzen en kreeg ik leuke reacties op oude artikelen. Ook weet ik dat er best veel mensen zijn die willen weten wat we allemaal uitspoken en snap ik waarom we 7000 hits hebben gekregen in het jaar dat ik nu het blog bijhoud.

Maar de reden dat we de afgelopen maand niet geschreven hebben komt eigenlijk gewoon omdat ik vond dat ik het te druk had om achter de pc te kruipen. Ook wou ik nog wel s een leuk stukje schrijven als ik pauze had. Maar sinds 1 mei mag ik geen pauze houden achter de PC en kies ik koffie boven bloggen! (tja, jullie komen dus op de 2e plaats)

Wees verder gerust, met ons gaat het goed! We hebben ook nog best leuke dingen gedaan:

STOMP:

8 juni zijn we naar Stomp geweest. Dit is een groep performers die muziek maken met alles behalve muziekinstrumenten! Misschien kennen sommige jullie de reclame nog van coca cola met die mensen die op ijsblokken aan het trommelen waren of de nike reclame met die ritmische basketballers...... nee? Ach maakt ook niet uit, kijk maar ff op de site van ze.
In de krant las ik dat ze een week in Nederland waren dus heb ik snel kaarten besteld voor Amersfoort.
Angelique en ik hebben echt genoten. er werd getrommeld op velgen, vuilnisbakken en tonnen. Ritmisch geveegd met bezems. Prachtige muziek gemaakt met plastic pijpen.
Niet alleen de 'muziek' was prachtig, de show eromheen was heel erg leuk. Vol met humor en show. Na een dikke anderhalfuur was het alweer voorbij maar waren we allemaal een ervaring rijker! Mochten jullie in NewYork of Engeland de show tegenkomen raden we je aan om een kaartje te scoren! Erg leuk.

Feestjes:
Natuurlijk stond het ook in jullie agenda of op de verjaardagskalender op de wc: Rowan is 6 jaar geworden op 10 juni !
Feest dus. En zoals dat gaat met gescheiden ouders (kids zien in alle vervelende dingen altijd weer een voordeel!) werd er niet alleen op 10 juni feest gevierd bij Rowan thuis, maar ook een week later bij Papa en Angelique thuis.
Feestbeesten als wij zijn hebben we beide feesten bezocht en hebben we dus weer genoeg taart gehad. Het nadeel van het 2e feest was dat we zelf de afwas moesten doen ;-)
Rowan heeft heel heel erg veel mooie cadeaus gehad en zelfs 2 fietsen! (jaja) Van het weekend was het natuurlijk ook prachtig weer dus zijn we veel naar de speeltuin de Hakkebrak gelopen (en Ro gefietst) om daar te spelen in de zandbak of te kliederen met de waterpomp (die papa ook nog steeds leuk vind). We hebben ons heel erg goed vermaakt en vond het leuk dat we zoveel visite hebben gehad van jullie , bedankt!

Praatje maken?:
Zoals veel van jullie weten wonen we op 4 hoog zonder lift! Veel van jullie weerhoud dat ervan om even langs te komen om een praatje te maken.... maar nu heb je geen excuses meer!
We hebben een nieuw intercom-systeem gekregen zodat je weer gewoon een praatje kan komen maken zonder 7 trappen op te moeten. Gewoon even aanbellen en we pakken de telefoon en kunnen ff bijkletsen. Je moet nog wel staan, er is nog geen bankje geplaatst.... misschien later? En als je toch wil zitten doen we de deur voor je open en zal je toch even naar boven moeten..... maar als troostprijs krijg je dan wel wat te drinken erbij.

Natuurlijk proberen we ons leven te beteren en jullie op de hoogte te
houden......