Ken je dat?
Op een zondagmiddag waarop je zoveel wil en kan doen maar je er niet toe kan zetten. Ken je dat?
Nadat je door de regen gelopen hebt en je maar in de gids kijkt of er misschien iets leuk op is. Natuurlijk zijn alle leuke programmas al geweest of komen vanavond. Angelique is werken en die haal je pas vanavond weer op.Je pakt de afstandsbediening van de digitale tv en kijkt of je niet een film kan bestellen….. natuurlijk niets. Uit pure ellende kies je een film met een verhaaltje dat er nog een beetje op lijkt.: Elizabettown.“een paar uur nadat Drew is ontslagen krijgt hij te horen dat zijn vader is overleden. Als oudste zoon gaat hij terug naar Elizabethtown om de begravenis te regelen. Op de vlucht daarheen ontmoet hij de cherpzinnige stewardes Clair.”
(Natuurlijk vragen jullie je wel eens af warom iemand die met een stoere stoppelbaard rondrijdt op een coole motor films aanklikt met een romantisch erhaaltje met een vleugje drama. Zij die mij beter kennen weten dat ik films als ‘City of Angels’ en ‘Eternal Sunshine of the spotless mind’ een A-status heb toegekend en deze van mij mogen staan in het rijtje met ‘Pulp Fiction’ en andereklassiekers. Maar goed, genoeg afgedwaald)
Met een drankj en bordje eten op schoot dan maar de filmbekijken en zo de dag doorkomen.
En de film die ik toen bekeek, wauw! Wie had dat verwacht! Een heerljke film zonder het gebruikelijke zoetsappige suikerlaagje erop. Geen eenvoedig en simpel verhaal met een vooruit vastgesteld happy-end. Na enige study blijkt het uit de hoge hoed te komen van Cameron Crowe die ook het zoetsappige (maar leuke!) ‘Jerry Maguire’ voor ons maakte.
Ik heb heerlijk genoten van een hele fijne film met overigens ook prachtige muziek! En als je nu nog niet bent afgehaakt op dit verhaaltje zou het zomaar kunnen dat jij de film ook prachtig vind.
Ik ga nu met een heerlijk gevoe in mijn lijf in de auto mjn schatje ophalen van haar werk, met een kleine glimlach op mijn lippen…… ken je dat?
