Kampverhaal

Een brief die ik onderschept heb voordat deze verstuurd werd!

 

 

 

Brief van Timmetje -op scoutingkamp- aan zijn ouders

Lieve mama en papa,

We moeten U van onze jeugdleider een brief schrijven, om jullie gerust te
stellen, in geval jullie de overstroming hebben gezien in het nieuws.
We stellen het goed. Er is maar één tent weggespoeld en ook maar twee
slaapzakken. Gelukkig is niemand verdronken. Toen de overstroming gebeurde,
waren we juist op de berg naar Bartje aan 't zoeken. Oh ja, bel je even naar de
mama van Bartje om te zeggen dat hij het goed stelt? Hij kan namelijk geen
brief schrijven met zijn twee gebroken armen.

Ik heb mogen meerijden in de jeep van de reddingswerkers. Dat was tof!! Als het
niet zo fel gebliksemd had, zouden we Bartje nooit hebben gevonden. De
jeugdleider was een beetje kwaad op Bartje, omdat hij alleen de bergen in trok
zonder het te zeggen. Hij had het wel gezegd, maar de jeugdleider was toen
bezig met de brand blussen, misschien heeft hij Bartje daardoor niet gehoord?

Wist je dat, als je een gasfles in het vuur gooit, dat die dan ontploft? Het
hout van de bomen was te nat om te branden, maar wel één van de tenten en
sommige van onze kleren. David zal er wel een tijdje raar uitzien, tot zijn
haar weer is bijgegroeid.

Als de jeugdleider de minibus gemaakt krijgt, zijn we zaterdag weer thuis. Het
was niet zijn fout dat we gebotst zijn. Toen we vertrokken,waren de remmen nog
heel goed. De jeugdleider zegt dat het normaal is dat zo'n oude auto soms kapot
gaat. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom hij geen verzekering kan
krijgen. Wij vinden het wel een toffe wagen. De jeugdleider vindt het niet erg
als we hem vuil maken. Er zijn tien zetels in, maar we kunnen wel met twintig
in de auto. We mogen dan om de beurt op de bergwegen rijden, daar zijn veel
bochten, da's dus wel spannend. Alleen spijtig dat de politie ons juist
tegenhield toen ik aan 't rijden was. Hij zou wel eens met jullie komen praten,
zei hij.

Maak jullie niet ongerust, we zijn in goeie handen. De jeugdleider is echt een
toffe knul. Deze morgen ging iedereen zwemmen in het meer. Ik mocht niet mee,
omdat ik niet kan zwemmen, en Bartje kon ook niet zwemmen, met zijn gebroken
armen. Maar we mochten wel met de kano's varen, wij met ons twee. Helemaal tot
aan de overkant. Als je in 't water kijkt, kun je de bomen zien, die door de
overstroming onder water staan.

Onze jeugdleider is niet zo lastig als die andere van vorig jaar. Hij werd
zelfs niet kwaad toen we de zwemvesten vergeten waren. Hij heeft het te druk
met het repareren van zijn auto, we laten hem dus zoveel mogelijk gerust.

Oh en weet je wat? We hebben een cursus EHBO gehad. Toen Danny in het water
dook en zich kwetste aan zijn arm, hebben we zelfs geleerd hoe je een
tourniquet legt. Da's een knoop om grote wonden mee af te binden. Ik heb toen
wel moeten overgeven en sommige anderen ook, maar volgens de jeugdleider is
dat, omdat we die vieze kip gegeten hebben. Hij zegt, dat die hetzelfde smaakte
als het eten in de gevangenis. Ik ben echt blij dat de jeugdleider vrij is
gekomen en dat hij nu met ons op kamp gaat om zijn leven te beteren. Hij zegt
dat hij voortaan alles veel beter gaat doen. Wat is eigenlijk een pedaal-fiel?

Zo ik ga stoppen met schrijven. Straks gaan we naar de stad om onze brieven te
posten en om vaseline te kopen. Die hebben we nodig om spelletjes te spelen,
zegt de jeugdleider. Ik ben zo benieuwd!

Maak U niet ongerust. We maken het goed.

Groeten van Timmetje.

;-)