Ooit !

Nadat we dit weekend, vrijdag en zaterdag, in Drachten waren geweest (mijn vader was alweer 62 geworden) hadden we nog meer leuke dingen gepland.
We hadden Rowan al een beetje gek gemaakt dat we een verrassing hadden, dat we ergens heen gingen........ spannend!
Natuurlijk was Rowan de hele tijd aan het raden, maar zat er telkens naast.

Vroeg opgestaan (nu is dat met Rowan erbij nooit moeilijk, meneer staat al om 0645 naast ons bed :-$ ) en snel ontbijten en wassen, tandenpoetsen en broodjes smeren voor onderweg. Angelique liet snel Joya uit terwijl wij ons verder aan het klaarmaken waren (Angelique is ook altijd veel sneller klaar.....). Gelukkig waren we ook klaar om te gaan toen Angelique en Joya terugkwamen. Rowan werd al helemaal GEK van nieuwschierigheid.

Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij het land van Ooit. Hoewel Rowan niet gelijk door had wat dat was, vond hij het al wel fantastisch. Terwijl Rowan en Angelique naar de welkomstwoorden van de gouverneur aan het luisteren waren ("Kinderen zijn de baas!") liep ik naar de kassa om de vrijkaartjes in te ruilen voor visa (kaartjes dus).
Terwijl ik genoot van de groep "kleine bazen" die met ontzag naar de gouverneur aan het luisteren waren, was ik hevig de rugzak met proviand aan het doorzoeken. Na een minuut of vijf had ik de hele @#$%@ rugzak doorgespit en kon die F#$%$#ng kaartjes niet vinden. Iets geagiteerd (lees: boos!) liep in naar Angelique die in één beweging haar portomonee uit de rugzak haalt en de kaartjes pakt.... grrrrrrrrrrrr :-(( Je had die grijns van haar moeten zien, dat flikt ze me elke keer!

Bij binnenkomst kwamen we gelijk (de echte...;-) ) Ernie tegen. Rowan rent op m af en gilt "BERT", foutje....

Het is verder overal prachtig daar. We hebben genoten van de springkussens en ijsjes bij Kloontje het reuzenkind, echte ridders en een echt riddertournooi! Klimfort, loopbruggen, draaimolens en veel acteurs die de boel nog mooier maken!
Rowan genoot duidelijk. (en wij ook hoor!) Hij had al snel grote verhalen tegen ons en iedereen die perongeluk in de weg stond. Kwebbeltje gaat ook gewoon door als wij hem niet tegenhouden...
Ook wa er die dag 'spieren voor spieren' en darbij hoorde ook motoren die met de kinderen rondrijden. Wauw, weer een heleboel Harleys, dus Angelique en Reinier keken ook hun ogen uit!

We hebben ons echt goed vermaakt en de dag was zo om....
Aan het einde van de middag liepen we de hoek om en Rowan zag de deur en stopte gelijk. Met een trillende stem wees hij naar de deur: "dat....dat ....is de ingang naar thuis......" AU, dat doet je hartje echt breken en ik had echt pijn in mijn buik, zoveel teleurstelling zat er in zijn stem.
Aan de andere kant weten we echt dat hij het enorm naar zijn zin gehad heeft!

Na 10 minuten in de auto sliep meneertje ook al, de kleine baas was uitgeput, best zwaar om de hele dag de baas te zijn.

Tot Ooit!