Krokodilletranen

Ik had m al stiekem een paar keer op de radio gehoord maar had er niet echt aandacht aan geschonken. Een vrolijk Duits kinderliedje gezongen door een klein lief meisje van ongeveer 4.

Ik weet dat nu een aantal lezers hun billen bij elkaar knijpen en dat de rest verbaasd zit te kijken….wie??

Schnappi (ook wel snappie op z`n hollands) is een liedje over een klein krokodilletje die graag hapt , tja en dat is eigenlijk alles.Nu zullen de onschuldigen die het prachtige lied nog niet gehoord hebben nu denken: ‘wat is dan het probleem?” en misschien “leuk toch zo`n liedje!” maar deze hebben geen zoon die zijn (misschien iets naïeve) vader smeekte het liedje te downloaden. Tja en als je lieve zoontje je heeel lief vraagt dan doe je dat toch……

Een lang weekend later (is het echt mogelijk om 30 uur in 1 dag te hebben?) huilt papa krokodilletranen en beginnen zijn oren een beetje te bloeden…. Schnappi is dit weekend zeker 8x per uur voorbijgekomen en als het (korte) liedje is afgelopen gaan de kleine vingertjes naar het handige multimediatoetsenbord waarop een ‘play’ toets zit en komt onze duitse vriendin weer voorbij…..

En alsof dat niet erg genoeg is is het liedje nog zo geconstrueerd dat je als onschuldige ouder het liedje begint te neuriën als je even ontsnapt om naar de winkel te gaan of de hond uitlaat. Niet alleen kijken andere voetgangers maar zelfs Joya me soms vreemd aan. Ook Angelique heeft het Schappi-virus onder de leden en zat vanmiddag in de bus ook te hummen, waarop Rowan luidkeels inzet en het allemaal erger maakt __________ AAAAARGH!

Voor degene die nu de waarschuwing luchtig in de wind slaat en toch verder wil lezen, ik heb je gewaarschuwd!!
Ik heb de tekst maar even opgeschreven (jaja, ik ken m al uit mn hoofd!)

Ich bin Schnappi das kleine Krokodil
komm aus Ägypten, das liegt direkt am Nil
zuerst lag ich in einem Ei
dann schni schna schnappte ich mich frei
Ref:
schni schna schnappi schnappi schnappi schnapp
schni schna schnappi schnappi schnappi schnapp

Ich bin Schnappi das kleine Krokodil
hab scharfe Zähne und davon ganz schön viel
ich schnapp mir was ich schnappen kann
ja schnapp zu weil ich das so gut kann
Ref.

Ich bin Schnappi das kleine Krokodil
ich schnappe gern das ist mein Lieblingsspiel
ich schleich mich an die Mama ran
und zeig ihr wie ich schnappen kann
Ref.

ich bin Schnappi das kleine Krokodil
und vom schnappen da krieg ich nicht zuviel
ich beiss den Papi kurz ins Bein
und dann dann schlafe ich einfach ein
Ref.


Gelukkig ben ik niet de enigste die er zo over denkt. Een andere vader of moeder die ook nog leuk kan illustreren heeft onze gedachte al even op papier gezet, en heel goed! Waar is het filleermes? ……..

Cool!

Omdat we vonden dat we nog niet cool genoeg waren hadden we besloten om daar maar eens wat aan te gaan doen.

Natuurlijk heb je genoeg mensen die dát weer onnodig vinden en gewoon niets doen. (ook best cool trouwens)

 

Nee, wij gaan gewoon de economie steunen en ervoor zorgen dat we cool zijn, tegenwoordig kost dat ook helemaal niet veel! Eigenlijk wel grappig dat we al een dikke 14 maanden in ons huis wonen en nooit de beslissing genomen hebben. Blijkbaar is er iets gebeurd waardoor het besluit gevallen is!

 

Vanmiddag sluiten we ritueel onze nieuwe diepvries aan. Vanaf morgen zijn jullie welkom om onze coole waterijsjes en ijsblokjes te komen testen. (mmm,jullie komen nooit.... tja, áls jullie komen dán.....)

 

AWH en Feest

Afgelopen weekend was de Arnhemse WinterHike, voor de 11e keer alweer.

En ook dit jaar viel de 'hike der hikes' weer in het weekend met de verjaardag van Angelique... Weer moest ik Angelique delen met 320 scouts. Gelukkig weet Angelique al dat dat toch elke keer weer nodig is en plaagt me alleen maar om er zeker van te zijn dat ik me wel behoorlijk schuldig voel..

Samen met Martine had ik dit jaar de 1e GPS-challenge georganiseerd. Eigenlijk zou Jeroen ook op de aftiteling verschijnen, maar meneer had eigenlijk niets uitgespookt! Smoesje als, 'ik moet verhuizen' en
'ik moet werken' werden voorzichtig geaccepteerd door zijn teamgenoten. De rollen waren dan ook omgedraaid dit jaar. Martine stond op de lijst als teamlid en Jeroen verdween langzaam van de lijst en werd af en toe genoemd als 'ondersteuning'.
Dit betekende wel dat Martine en ik meer moesten doen. Gelukkig was met de hulp van de computer en wat handige software de hike snel uitgezet op de pc waarna we met de GPS de opdrachte snel hadden uitgewerkt. Tot onze schrik waren we eigenlijk al klaar voordat het december was, een unike ervaring.
Wij zouden niet van Eunen en Peeters heten als we niet zouden wachten met het printen van de routes en het lamineren van de opdrachtkaarten tot een paar dagen voor de AWH! Werd het toch weer laat, vooral voor Matine die ook nog eens haar PC zag opgaan in rook op de nieuwe studeerkamer in Angeren.....kortsluiting.
We hebben wel heel veel plezier gehad met het maken van de hike. Helaas was voor velen de 'drempel wel hoog' om in te schrijven voor deze hike. Terwijl veel hikes snel vol zaten en er zelfs een extra hike werd gemaakt moesten wij het doen met slechts 5 groepjes ipv 15. Het bleek dat veel mensen toch bang waren dat het een moeilijke hike zou worden en dat ze dachten dat ze niet met een GPS konden omgaan, jammer.
De groepjes die wel meededen ontdekten dat de moeilijkheidsgraad zelf te bepalen was, de route kon op verschillende manieren gelopen worden en doordat de vragen en opdrachte vooruit bekend waren konden de moeilijke vragen vermeden worden, of juist aangedaan worden om zo meer punten te scoren.

Het verliep het weekend dan ook super, op een enkel klein foutje na. En ook het weer was echt fantastisch! Hoewel we een beetje twijfelden hadden Martine en ik al snel besloten dat we volgend jaar zeker weer mee wilden doen.

Zondag ging ik daarna zo snel mogelijk na de sluiting naar huis. Mijn plan om voor de sluiting al weg te gaan om naar het verjaardagsfeest van mij lief te gaan mislukt toen Martine zaterdagavond ernstig vermoeid meost stoppen en thuisblijven. Het geweld van de verhuizing, laat routes uitprinten en lamineren én laat opblijven bij het kampvuur werden deze bikkel toch teveel. Tja, we zijn geen 18 meer ;-) (of zou het meespelen dat Martine al 5 maanden zwanger is?)
Gelukkig was er nog een boel visite thuis en heb ik nog gezellig kunnen meevieren. `s Avonds hebben Angelique en ik gezellig een filmpje gekeken en de verjaardag zo afgesloten.
Druk en gezellig weekend gehad.

Allemaal bedankt voor een leuk weekend!

waar de sauna al niet goed voor is....

wij zijn maandagavond lekker naar de sauna geweest met een vriendin.
Ik had nog een massagebon liggen van Reinier(die was bijna over datum) en het was ideaal weer om eens lekker verwent te worden!

Wij gaan altijd naar Velp toe een heerlijke sauna en lekker dichtbij (niet onnodig als je heeeeerlijk relaxt bent)en er hangt een gezellige sfeer.

Ik kon voor mijn massage nog net even in het Turkse stoombad op temperatuur komen.
Al tijdens het masseren kwam er een ongelovige vermoeidheid opzetten en na een half uur verwent te zijn kwam ik amper van de behandeltafel af.
Ook de hete sauna erna was niet zón suc6... kreeg last van hoofdpijn en duizeligheid.
Iets wat ik normaal nooit heb dus deed ik het rustig aan in het bubbelbad terwijl Reinier en Astrid nog een ronde gingen doen.
Heb ook heerlijk geslapen ...alleen bij het wakker worden (wat erg moeizaam ging) moest ik rennen naar t toilet.

Ja hoor de poeperitis!!

Soms helpt de sauna je over dit soort dingen heen maar dit keer dus niet!!

Dus nu zit ik thuis, dicht bij de pot en hoop maar dat dit stomme virus maar weer snel overwaaid!! Een paar dagen vorst zou ook niet slecht zijn!
Ach zo heb ik wat meer tijd om te leren voor mijn toetsen volgende week en ben ik hopelijk weer fit als ik ga werken (hoera nog maar een week!!)

Voor anderen die aan de pot gekluisterd zijn: STERKTE

Slangeneter

Vandaag moest ik naar het ziekenhuis voor een maagonderzoek.

Ik loop al jaren te kloten met mijn maag waar ik vaak best last van heb. Ik krijg dan een soort maagzuuraanval die erg onprettig is en soms zelf uitloopt op braken. Dit heet reflux. Ik had al vaker een kuurtje gehad van de dokter maar niets bleek echt te helpen.
Nu had ik de laatste keer met de dokter al afgesproken dat als het nu weer niet zou helpen we maar een s een maagonderzoek (gastroscopie) moesten gaan doen………. En dat was dus vandaag.

Ik mocht niets eten en drinken de hele morgen! Ik mocht alleen een kopje thee vóór negen uur. De meeste van jullie begrijpen dat zelfs dat al een opgave is, en de dag moest nog beginnen.
Na een lange morgen op kantoor vertrok ik na de middag richting het Ziekenhuis.

Bij een gastroscopie gaan ze dus met een slang via je mond door je keel je slokdam door naar je maag (ja ECHT waar). Aan het einde van die slang zit een camera-tje waarmee de dokter je slokdarm en maagwand kan bekijken. Had ik al verteld dat je gewoon op een bed ligt en niet verdoofd bent of onder narcose? Spannend……!

Natuurlijk moest ik weer lang wachten in het ziekenhuis. Altijd ben je ruim op tijd en dan moet je een kwartier lang wachten, waarom is dat nu altijd zo? Waarom klaagt er niemand over? Bij de spoorwegen beginnen we gelijk te schreeuwen en krijgen we zelfs geld terug! (zou ik ook geld terug krijgen van het ziekenhuis??)
Na een minuut of 20 later (de spits was al uit en ik begon net aan de margriet)was ik aan de beurt.

De behandelkamer was een kleine kamer met in het midden een groot bed. Naast het bed stond een grote stelling met kastjes en een monitor en een niet te missen lange zwarte slang. (JEZUS wat een lang ding!) Die slang is dus bijna een meter lang en een pink dik. Elke 5 centimeter of zo staat een wit streepje met daarbij de lengte. ( wist je dat de gasslangen van jullie gasstel ook een pinkdik zijn?)
Nu moet ik zeggen dat hoewel je de slang gelijk ziet hangen je enorm op je gemak gesteld word door de verpleging. Ze leggen alles goed uit en zijn heerlijk rustig en maken grapjes om je op je gemak te stellen.
Judith, een vriendin van Angelique en mij, werkt ook op deze afdeling en gelukkig was ze er ook. Ze had al geregeld dat ze even weg kon bij de balie om mij bij te staan. Ik had dus naast de dokter ook nog 3 zusters om me heen….

Ik mocht op het bed gaan liggen en alles werd nog s fijn uitgelegd. Ik kreeg een soort bijtring tussen mijn tanden om te voorkomen dat ik op de slang zou bijten. Toe legde de arts de slang op mijn tong en moest ik slikken, en hup de slang zat in mijn keel en gleed verder. Dit is een heel onprettig gevoel.
Gelukkig krijg je nog gewoon adem en kan je alleen niet slikken en moet je ook je slijm laten lopen …. (ja ja, lekker verhaal) op een soort opvangdoek onder je hoofd. Af en toe heb je de neiging om te braken maar dat gebeurt gelukkig niet. Om beter in de maag te kunnen kijken blazen ze af en toe lucht via de slang in je maag, en dat resulteert dan weer is een soort boeren.
Ondertussen zit nog steeds die dikke slang in je keel en lig ik een beetje hulpeloos te kwijlen op bed!
Nadat ze een paar monsters hebben genomen van mijn maagwand en slokdarm (voel je niets van) ging de slang er weer uit.

Ik kreeg de foto`s te zien op een monitor en de arts legde uit wat ze gezien had. Leuk gezicht trouwens die foto`s, heb helaas geen screenshots kunnen meenemen, sorry.

Ik heb dus een middenrifbreuk waardoor het maagzuur in mijn slokdarm kan komen. Hierdoor heb ik beschadigingen van het slijmvlies in mijn slokdarm waardoor daar ontstekingen komen.
Ik krijg nu een pillenkuur van 3! Maanden om dat te genezen en daarna gaan ze weer kijken!! Snik.... Ook moet ik nog even afwachten wat het labonderzoek oplevert.

Ik dacht dat ik na deze ervaring wel kon overstappen op zwaardenslikken, maar ik geloof dat ik mijn baan voorlopig nog niet opzeg. Het was een niet vervelende maar wel onprettige ervaring. Gelukkig gaan die pillen me helpen om het op te lossen, en hoef ik hopelijk na de volgende keer niet meer…

Meike is ziek

Kreeg vanmorgen een heel vervelend telefoontje!

Meike is gisteren met spoed opgenomen met hersenvliesontsteking!

Afgelopen nacht heeft ze het heel zwaar gehad en het lijkt erop dat het al beter gaat. Maar ze is nog zeker niet uit de gevarenzone!!!!

Wij leven allemaal mee voor je Meike en natuurlijk blijven we allemaal duimen! Zet m op juffie!

UPDATE (7 jan): Kreeg een email dat we met z`n alleen een leuk 'Meikewordmaarsnelweerbeterplakboekmetleukestukjes' gaan maken! Dus pak een A4tje en begin te pennen, knippen en plakken als je ook Meike een virtuele knuffel wil geven.
Inleveren bij Ilian vóór woensdag.
(Als je niet weet waar ze woont meel je mij of lever je het bij mij in!)

Update (12 jan): Meike is vandaag weer wakker! Gelukkig maar! Iedereen alvast bedankt voor het duimen, blijkbaar heeft het geholpen!!!

LANG LEVE INTERNET

Het leuke van internet en je eigen blog hebben is toch wel dat mensen die je al een eeuwigheid niet meer gezien of gesproken hebt je ineens kunnen vinden!

Zo mailde een vroegere vriendin me van de week ineens, ze had onze weblog gevonden en was nieuwschierig geworden.
Hartstikke leuk en dan te bedenken dat ik het eerst niet zo zag zitten een weblog........

Maar Anja bij deze wil ik je even zeggen dat ik het heel leuk vindt dat je contact hebt gezocht met me!!

Ps: dit zijn mijn 2 mooie mannen...

555 een sucses, en nu........

Kijk, zo hebben wij ook weer ons steentje bijgedragen.

Grote sommen geld gaan via de SHO (de samenwerkende hulporganiaties) naar de getroffen gebieden. Hulde aan alle weldoeners, ze kunnen het goed gebruiken daar!

Maar hierbij vraag ik me ook weer af, hoelang intereseren we ons nog voor deze ellende?

Toen de verschrikkelijke ramp zich voltrok waren we ineens de ellende in Dafur vergeten? Was dat voor de kerstvakantie dé ramp nu hoor je er niets meer over.
Begrijp me nu niet verkeerd, ik vind het heel erg wat er allemaal gebeurd op alle locties waar ellende is, maar ik heb een beetje de indruk dat we gewoon nu doorslaan als er weer een nieuwe ramp is.

Als er een paar jaar geleden iemand in elkaar werd geslagen vonden we dat allemaal heel erg, zeker als die persoon het niet overleefde. Maar nu komen mensen vanuit het hele land met bloemen in de kofferbak naar de plaats des onheils. Slaan we door?

Ligt het aan mij? Ben ik een beetje ongevoelig geworden? Ik loop ook niet met 3 polsbandjes om, de gele tegen kanker, de oranje tegen zinloosgeweld (voor respect) en de blauwe tegen tsunami`s. (Er zijn vast meer kleurtjes, maar ik heb geen idee welke, vergeef het me maar, aub)
En ik ben het er echt wel mee eens, en ook ik stort geld en teken petities, en heb ook een vrije dag gestort op 555, maar slaan we echt niet door? Voor wie doen we dit?
Doen we het echt voor de slachtoffers of toch een heel klein beetje om erbij te horen. Een heel erg klein beetje om stoer rond te kunnen lopen met die geile polsbandjes?

Ik hoop dat we allemaal een beetje normaler gaan doen, maar natuurlijk niet onverschillig voor ellenden in de wereld.
Ik stel voor dat iedereen die het hier mee eens is een paars polsbandje draagt.............

GOEDE VOORNEMENS......

Ik had me voorgenomen om in de kerstvakantie (mmmmmm alweer de laatste schoolvakantie! vanaf eind januari ga ik eindelijk op Fatima werken en maar 1 dag naar school)
om de boel eens goed op te ruimen. En natuurlijk mijn achterstallige huiswerk te maken!
De kledingkast opruimen, oude maar nog goede kleding naar de 2ehands winkel of in de zak naar.... en vooral niet in de verleiding komen om weer nieuwe kleding aan te schaffen.
Maar de weken vliegen om en helaas nog nix gedaan wat ik van plan was, behalve lekker genieten, lange wandelingen met Joya maken en een beetje computeren (nog niet te spreken over mijn voornemens om af te vallen, stoppen met roken, meer complimenten geven aan anderen..........)

Maar ja zo schijnt dat te gaan met voornemens.
Het beste voornemen is mischien wel te leven bij de dag en te genieten van alle mooie, kleine, lieve en leuke dingen om ons heen!!
(er is al zoveel ellende om ons heen dus waarom zouden we t ons zelf moeilijk maken door te veel voor te nemen en gefrustreerd te raken als t niet lukt?)

Dus voor ieder die ik nog geen nieuwjaarswensen heb gegeven:
GENIET VAN ELKE DAG


(hehehe)

Zwembaden in Azie

Natuurlijk hebben we allemaal het nieuws gevolgd en kunnen we er niet omheen. Er is een vreselijke ramp gebeurd in Azie.
Grote aantallen doden en verschrikkelijke beelden komen bij ons de huiskamer binnen. Mijn medeleven gaat naar alle slachtoffers in de getroffen gebieden.

Mijn verdriet sloeg echter om in woede toen ik zondag een documantaire zag waarin ook enkele toeristen werden geintervieuwd. Deze mensen gingen gewoon verder met hún vakantie en lagen lekker op het (snel opgeruimde) strand terwijl 100 meter verderop de liojken tussen de palmbonem lagen te rotten! 'Gellukkig mogen we het zwembad van een ander hotel gebruiken" verteld een kreeftrode mevrouw met zonnehoed "anders zou mijn vakantie behoorlijk verpest zijn"
Zijn die mensen helemaal gek geworden! Een grote ramp is om hun heen voltrokken en ze maken zich zorgen over hun zwembad! Wie denken ze $#$^*%&! wel dat ze zijn zeg.

Natuurlijk zijn de mensen daar aangewezen op toerisme, nu meer dan ooit. Maar wacht dan tot de puinhopen zijn opgeruimd en geef de mensen daar de kans om te kunnen schoonmaken en rouwen. Wees een held en ga naar huis en vraag je geld niet retour! Dat is nog beter dan storten op 555.
Of doe zoals anderen doen (en ik denk ik ook gedaan zou hebben) en ga in je vakantie meehelpen om daar op te ruimen. Zo toon je respect voor je gastheren aldaar. Ik las op een weblog dat iemand dat daar in iedergeval al doet, Evert Jan, Hulde!

En dan die nare berichten dan mensenhandelare kinderen weghalen en verkopen Of oplichters die misbruik maken van de goedgevigheid van mensen en ze oplichten met valse emails.... of grappemakers die emails versturen met overlijdens berichten!
Wat een verscrikkelijke hufters! Hebben de mensen daar niet genoeg ellende?

Boos worden heeft weinig zin verder, weet ik, maar gelukkig kan ik even mijn ei kwijt bij jullie. Overal in Nederland ontstaan mooie acties om de rampgebieden te helpen en de giro555 pot te spekken. Donderdag radio555 allemaal luisteren natuurlijk.
Ook kan je een SMSje sturen met 'geef' naar 2020 en er word 1x 1,5 afgeschreven voor 555, leuke actie.
Ook zijn veel werkgevers actief. Ook mijn baas heeft een inzameling gestart onder het personeel en gaat het verzamelde verdubbelen.

Ik wens iedereen een gelukkig nieuwjaar en heb goede hoop dat 2005 minder ellende zal brengen. Help het me hopen.....