Slangeneter

Vandaag moest ik naar het ziekenhuis voor een maagonderzoek.

Ik loop al jaren te kloten met mijn maag waar ik vaak best last van heb. Ik krijg dan een soort maagzuuraanval die erg onprettig is en soms zelf uitloopt op braken. Dit heet reflux. Ik had al vaker een kuurtje gehad van de dokter maar niets bleek echt te helpen.
Nu had ik de laatste keer met de dokter al afgesproken dat als het nu weer niet zou helpen we maar een s een maagonderzoek (gastroscopie) moesten gaan doen………. En dat was dus vandaag.

Ik mocht niets eten en drinken de hele morgen! Ik mocht alleen een kopje thee vóór negen uur. De meeste van jullie begrijpen dat zelfs dat al een opgave is, en de dag moest nog beginnen.
Na een lange morgen op kantoor vertrok ik na de middag richting het Ziekenhuis.

Bij een gastroscopie gaan ze dus met een slang via je mond door je keel je slokdam door naar je maag (ja ECHT waar). Aan het einde van die slang zit een camera-tje waarmee de dokter je slokdarm en maagwand kan bekijken. Had ik al verteld dat je gewoon op een bed ligt en niet verdoofd bent of onder narcose? Spannend……!

Natuurlijk moest ik weer lang wachten in het ziekenhuis. Altijd ben je ruim op tijd en dan moet je een kwartier lang wachten, waarom is dat nu altijd zo? Waarom klaagt er niemand over? Bij de spoorwegen beginnen we gelijk te schreeuwen en krijgen we zelfs geld terug! (zou ik ook geld terug krijgen van het ziekenhuis??)
Na een minuut of 20 later (de spits was al uit en ik begon net aan de margriet)was ik aan de beurt.

De behandelkamer was een kleine kamer met in het midden een groot bed. Naast het bed stond een grote stelling met kastjes en een monitor en een niet te missen lange zwarte slang. (JEZUS wat een lang ding!) Die slang is dus bijna een meter lang en een pink dik. Elke 5 centimeter of zo staat een wit streepje met daarbij de lengte. ( wist je dat de gasslangen van jullie gasstel ook een pinkdik zijn?)
Nu moet ik zeggen dat hoewel je de slang gelijk ziet hangen je enorm op je gemak gesteld word door de verpleging. Ze leggen alles goed uit en zijn heerlijk rustig en maken grapjes om je op je gemak te stellen.
Judith, een vriendin van Angelique en mij, werkt ook op deze afdeling en gelukkig was ze er ook. Ze had al geregeld dat ze even weg kon bij de balie om mij bij te staan. Ik had dus naast de dokter ook nog 3 zusters om me heen….

Ik mocht op het bed gaan liggen en alles werd nog s fijn uitgelegd. Ik kreeg een soort bijtring tussen mijn tanden om te voorkomen dat ik op de slang zou bijten. Toe legde de arts de slang op mijn tong en moest ik slikken, en hup de slang zat in mijn keel en gleed verder. Dit is een heel onprettig gevoel.
Gelukkig krijg je nog gewoon adem en kan je alleen niet slikken en moet je ook je slijm laten lopen …. (ja ja, lekker verhaal) op een soort opvangdoek onder je hoofd. Af en toe heb je de neiging om te braken maar dat gebeurt gelukkig niet. Om beter in de maag te kunnen kijken blazen ze af en toe lucht via de slang in je maag, en dat resulteert dan weer is een soort boeren.
Ondertussen zit nog steeds die dikke slang in je keel en lig ik een beetje hulpeloos te kwijlen op bed!
Nadat ze een paar monsters hebben genomen van mijn maagwand en slokdarm (voel je niets van) ging de slang er weer uit.

Ik kreeg de foto`s te zien op een monitor en de arts legde uit wat ze gezien had. Leuk gezicht trouwens die foto`s, heb helaas geen screenshots kunnen meenemen, sorry.

Ik heb dus een middenrifbreuk waardoor het maagzuur in mijn slokdarm kan komen. Hierdoor heb ik beschadigingen van het slijmvlies in mijn slokdarm waardoor daar ontstekingen komen.
Ik krijg nu een pillenkuur van 3! Maanden om dat te genezen en daarna gaan ze weer kijken!! Snik.... Ook moet ik nog even afwachten wat het labonderzoek oplevert.

Ik dacht dat ik na deze ervaring wel kon overstappen op zwaardenslikken, maar ik geloof dat ik mijn baan voorlopig nog niet opzeg. Het was een niet vervelende maar wel onprettige ervaring. Gelukkig gaan die pillen me helpen om het op te lossen, en hoef ik hopelijk na de volgende keer niet meer…