Gisteren kreeg ik een telefoontje dat de vader van mijn baas in het ziekenhuis lag en of ik dan wel zijn kippen wou voeren. (want dat kon ik wel, (misschien omdat ik uit Friesland kom ofzo?))
Brave padvinder als ik zegt dan ook geen nee, dat snap je wel. Dus vanmorgen een kwartiertje eerder op pad (in de leenauto want de bus is bij de autoverfmeneer(m/v)....) richting kippenhok.
Natuurlijk kwam de regen met bakken naar beneden, en op zulke momenten vraag je wel eens af wie die 'goede daden' bedacht heeft en of deze persoon wel eens in Nederland is geweest.... Bah! Met de sleutelbos eerst 5 minuten kloten omdat de voordeur niet openging en ik de goede sleutels niet kon vinden. Ondertussen drupte de regen al in mijn nek en liep mijn droge rug af naar beneden, brrrrrrrr. Maar na enige pogingen kon ik het seniorenwoninkje van meneer Polman binnenlopen. Maar waar the fu*k is de lichtknop van de bijkeuken (daar staat het voer) ah, daarzo....
Ook kon ik dat handige bakje voor het voer niet vinden en ik dus driftig opzoek naar een alternatief (wat zijn die padvinders toch handig) en met een bloempot vol zaadjes (graan ofzo) op pad naar het kippenhok.
Oja, had ik al verteld dat het heel hard regende? BAH!
De kippies waren wel blij om me te zien (gelukkig maar... een hok vol dames die je vriendelijk en opgewonden begroeten, waar maakje dat nu nog mee?!) en nadat ze hun voer en water gehad hadden nog even kijken of er nog eieren lagen.
En ja, 4 lekkere verse eitjes lgen al op mij te wachten. En terwijl mama lekker graan aan het pikken was nam ik de eieren mee naar binnen. Natuurlijk moest ik wel even beloven dat ik vanmiddag weer terug kwam, maar ik denk niet dat ze me echt gehoord hebben; druk met eten (vrouwen!)
Maar belofte maakt schuld enzo.... dus vanmiddag weer , en morgen, en overmorgen... Dat word veel eieren eten binnenkort....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten