Verhuizen: internet,email en telefoon

Je bent druk bezig met alles te plannen: verhuizers, nieuwe meubels, schilders....

je plant van alles en bent druk bezig, maar aan 1 ding had ik niet gedacht.


Toen ik van de week in de stad rondliep kwam ik langs de UPC winkel, en ik dacht 'laat ik eens naar binnen lopen en vragen hou ik mijn verhuizing door moet geven'.
De (aantrekkelijke maar oerdomme) dame vertelde me doodleuk dat UPC helemaal niet in Huissen zit! Dus mijn telefoon, internet en tv moet ik nu ergens anders zoeken. Zelfs mijn emailadres ben ik straks kwijt!!!!

Dus nu zoek ik internet af waar ik mijn breedbandinternet moet bestellen en waar ik telefoon het beste kan halen. Ga ik voor TV via de kabel of is digitaal weer voordeliger? Nog meer extra dingen die gedaan moeten worden voordat het februari is.....

oja, passen jullie gelijk ons emailadres ff aan? Als je nog een emailadres van
Angelique of mij hebben di op @chello.nl eindigen pas dit dan ff aan in
@gmail.com

Als iemand nog een leuke tip heeft wat internet, telefoon en tv betreft... laat maar komen

Verhuizen: verhuizers

Zoals DerkJan en Bart ook weten; verhuizen met een flat met 7 trappen en géén lift is niet echt ideaal (lees kut!)

Met die gedachte in het achterhoofd waren we eigenlijk wel benieuwd wat een verhuisbedrijf nu vraagt om de boel van ons naar Huissen te slepen....

4 verhuisbedrijfen zijn dan ook bij mij op de koffie geweest en hebben hun berekening gemaakt. 2 bedrijven vroegen nog een behoorlijk prijs maar de 2 andere kwamen met een leuke prijs.

Nu had ik ook een berekening gemaakt wat ik voor kosten moest maken als we het zelf gingen doen: bus huren, dozen kopen/lenen, verhuisliftje huren enz enz . En nu kwamen de 2 verhuizers met een offerte die slechts 200 euro boven mijn prijs uitkwamen!

voordeel: niet meer zelf sjouwen, gratis gebruik van dozen en inpakmateriaal, verzekerd vervoer, en vooral! niet 7 trappen op en af!!!


Nu kunnen jullie allemaal wel opgelucht adem halen, maar we gaan jullie echt nog wel ronselen om te komen helpen met schilderen en poetsen! (en ik ken iemand die nu heel goed kan glasvezel plakken... ;-) )

de verhuizing komt dichterbij..... spannend

Verhuizen: en nu?

ok, het huis is gekocht, maar nu?

Over 2,5 maand moeten we verhuizen, wat komt er allemaal op ons af? Nu enig uitzoeken wordt de lijst al aardig lang! En ik ben bang dat de lijst ook nog niet af is.

• verhuizen plannen
• verhuisdozen regelen
• onze flat verkopen
• indeling huis gaan bedenken, wat komt waar
• schilder zoeken voor de buitenkant
• (keuken)kastjes zoeken voor in de bijkeuken
• en veel meer

Als je een beetje gaat nadenken kom je er achter dat er telkens meer bijkomt.
Gelukkig hebben de eerste handjes zich al (uit hunzelf) aangemekd, mijn dank daarvoor!

Zoals het er nu uitziet gaan we in de 2e week van februari schilderen e.d. en ongeveer 15 februari verhuizen. Natuurlijk hangt het ook ervanaf wat we nog meer allemaal tegenkomen.

pffffffft we kunnen wel s druk worden.

verhuizen: het contract

Ja!!

Vandaag hebben we het voorlopig koopcontract getekend.

Samen met de hypotheekofferte en andere polissen e.d.

Nu is het officieel! Op 9 februari de volgende handtekening en we kunnen verhuizen.

verhuizen: verkennen omgeving

Natuurlijk hadden Angelique en ik de omgeving van het nieuwe huis al bekeken. Maar Rowan en Joya moesten natuurlijk ook even kijken hoe het huis er van buiten uitziet.







Eerst natuurlijk even kijken waar het huis is. Stiekum even in de tuin loeren en daarna op onderzoek in de omgeving.






Na even bij de dijk rondgelopen te hebben wandelden we naar het bruggetje. Aan de overkant bleek niet alleen een cool voetbalveld te zijn maar ook een hondenuitlaatveldje!





Ondertussen zijn we alleen maar nog enthiousiaster. Aanstaande dinsdag gaan we het contract tekenen. Februari komt snel dichterbij!!

Verhuizen: proloog

Enkele maanden geleden zijn we begonnen: we wilden eigenlijk wel een huisje.

Nu zitten we al 3 jaar in onze flat op de huissensestraat hier in Arnhem en dat bevalt eigenlijk best wel. Ook is het niet noodzakelijk dat we gaan verhuizen, maar er zijn een paar minpuntjes aan de flat die ervoor zorgen dat we toch verder kijken.

• 7 trappen


• Om boven te komen (prachtig uitzicht hoor!) moeten we elke dag een paar keer 7 trappen beklimmen! 7!!!


• Geen tuin


• Lekker weer? Lekker in de tuin genieten van een glaasje single malt of rosé! Althans dat lijkt ons wel wat! Nu kunnen we alleen op het balkon uitkijken over de wijk…. Malburgen


• Malburgen


• tja, het is een blijft een volksbuurt waar je eigenlijk niet je kids wil laten rondrennen. We missen het groen, we missen de gezelligheid die je in bv. Klarendal wél hebt (waarom zou je anders in een volksbuurt gaan wonen?)
  

Nu hebben we natuurlijk ook een boel pluspunten van deze flat, we wonen er tenslotte met plezier, maar misschien kán het nóg beter!

We hadden samen een verlanglijstje gemaakt:

• 3+ slaapkamers

voor eventuele gezinsuitbreidingen alvast genoeg ruimte. We willen zeker de komende 20 jaar hier in 'passen'.

• Een tuin


• Een bad

geen dealbreaker maar een superpluspunt

• Een kindervriendlijke buurt


• In of in de buurt van Arnhem


• Geen standaard doorzonwoning

We houden allebei van dat kleine beetje anders… (noem het de X-factor)

Zo begonnen we dusin mei, op zoek naar een leuk huisje met een leuk tuintje. En al snel vonden we een huisje wat we allebei leuk vonden. In de Schagenstraat in Arnhem, in Elderveld. Na een paar bezichtigingen en overleg met de makelaar besloten we te bieden. Een dag later werden we gebeld door Erik (onze makelaar/hypotheekadviseur) met slecht nieuws: we waren nét te laat, iemand anders had al een bod gedaan.

Omdat ik een nieuwe baan had gekregen (en dus een proeftijd had) kon ik geen hypotheek krijgen dus moesten we de zoektocht even in de koelkast zetten. Eind september gingen we weer op zoek en Angelique had al snel weer raak.

Deze keer een leuk huisje in Huissen aan de Silo. Een huis waar wel wat aan gedaan moest worden, maar wat haalbaar leek en een reuze tuin. En bij nadere inspectie bleek het ook nog heel mooi daar in Huissen en waren we snel om: doen! De volgende morgen een bod gedaan en de volgende dag een reactie terug: ……. We zijn wéer te laat, hij is verkocht! Hoe is het mogelijk! 2x achter elkaar nét de boel mislopen!

Natuurlijk baalden we enorm en nu wisten we het zeker, nu gaan we serieus verder zoeken! En Angelique had al snel wat gevonden. Een nog mooier huis niet ver van de Silo in Huissen. Deze keer mét een bad (wat de andere 2 misten) én een mooie omgeving. Eigenlijk was deze nog mooier dan de andere 2! De zelfde dag nog een bod gedaan…. En we hadden raak! Paalbalk 18 in Huissen word ons nieuwe huisje!

.

Schuif

Tja… het moest er natuurlijk een keer van komen; ik ben onderuit gegaan met de motor.

Afgelopen week reed ik vanaf mijn werk naar huis. Natuurlijk net toen ik op de motor stapte brak er een reuze wolkbreuk los. Ook op de dag dat ik mijn luxe motorbroek niet bij me had…. Deze lag ergens in de kast en omdat ik aan de late kant was wou ik niet verder zoeken (het was tenslotte toch zonnig…)

Balend dat mijn broek in 3 tellen doorweekt was reeds ik rustig vanaf het magazijn over het industrieterrein. Met een gangetje van ongeveer 50 km per uur reed ik op een bocht van 90 graden af. (de muziek gaat nu langzaam harder… voelen jullie de opgebouwde spanning al?)

Omdat ik de weg wel heel erg nat vondt met die grote plassen besloot ik mijn snelheid te verminderen. Toen ik de remhendel inkneep voelde ik al snel iets wat je als motorrijden liever niet voelt… mijn wielen blokkeerden en begonnen te slippen: aquaplaning.
Als in een flits reageerde ik en liet ik mijn rem los, ik voelde dat ik weer 'contact' had met de weg. Mijn hard klopte in mijn keel en mijn adrenaline piekte toch recordhoogtes.
Ondertussen vond ik nog steeds dat ik te snel reed voor die scherpe bocht en besloot ik héél voorzichtig te remmen, achteraf misschien niet verstandig.

Op het moment dat ik de rem inkneep gleed mijn achterwiel onder mij vandaag en schoof de motor op zijn kant. Als in een slowmotion beleefde ik de volgende seconden: ik viel over mijn motor heen die al op haar kant lag en ik sloeg over de kop op het asvalt en rolde over mijn zij het grasveld op rakelings langs een verkeersbord.

'AU' dacht ik terwijl ik op mijn rug in het kletsnatte gras lag. Ik voelde mijn knie, die al kletsnat was, natter worden met een bekend warm gevoel: bloed. Mijn schouder voelde gedeukt maar heel. Voorzichtig stond ik op en concludeerde dat ik nog verder nog heel was. Mijn opgeluchte gevoel maakte snel plaats voor een stekend gevoel dat mijn maag als een spons samenkneep: mijn motor!

Daar lag ze op haar zij tegen de stoeprand. Ik greep haar en tilde haar voorzichtig op. Het viel me op hoe zwaar ze eigenlijk was en dat ik haar nog nooit op haar kant had zien liggen. Met een kloppend hard nam ik plaats op het zadel. Ik concludeerde dat mijn remhandel door de val een stuk korter geworden was en meende dat het stuur een tikje verbogen was. Hoewel ik daarvan enorm baalde dacht ik op dat moment eventjes maar aan één ding…. Start ze nog?

Terwijl ik op de startknop drukte en de startmotor hoorde ronddraaien kreeg ik het benauwd en deed mijn buik nog meer pijn: ze startte niet!. Bij de tweede poging sloeg de motor aan en ik voelde de zuurstof mijn longen weer vullen. De motor draaide.

Terwijl ik alles nakeek of er geen metertjes storingen aanwezen of rode lampjes die opflitste om mijn opluchting weer teniet te doen viel me wel iets op: de motor klonk luider dan normaal! Al snel wist ik wat dat betekende, de uitlaat was ergens stuk. Bij nadere instectie zag ik een verbogen zijsteun en bleek de uitlaat verder heel. Wat dat extra geluid betekende moest ik thuis maar verder uitzoeken.

Voorzichtig zette ik de motor in de eerste versnelling en reeds ik met een lage snelheid de snelweg op. Voorzichtig verhoogde ik de snelheid naar 80 en reed achter een touringcar de ijsselbrug over. Op het velpervroek begon ik me te realiseren dat ik echt pijn had aan mijn schouder en mijn knie maar dat de motor het nog deed. Voorzichtig de Pley over en thuis gekomen zette ik de motor weer voor de deur.

Boven gekomen ving Angelique me op in de gang. Haar lachende ogen (ik was kletsnat geregend) veranderde snel toen ze hoorde wat er gebeurd was; ik ben gevallen. Ongerust en enorm geschrokken vroeg ze of ik in orde was. Ik bevestigde dat allemaal en ik herriner me dat ik me enorm klote voelde omdat mijn motor beschadigd was.

Op de bank uitrustend kwamen we allebei weer tot rust en verbaasde Angelique zich dat ik zo baalde dat mijn motor beschadigd was. 'je bent toch heel! Je hebt geluk gehad' en ik wist dat ze gelijk had….. maar toch.

De volgende morgen de schade geanaliseerd:

Reinier:

• knie pijnlijk en schaafwond,
  
• schouder pijnlijk en spieren gevoelig,
  
• flinke deuk in mijn ego
  
• een mobieltje die door de klap dood is!
  

Motor:

• Motorsteun verbogen,
  
• Krassen op handvat,
  
• Remhandel afgebroken tot stompje,
  
• Stuur licht verbogen,
  
• Klein gaatje in einddemper van de uitlaat (waarschijnlijk een kiezelsteentje)
  

Ik weet dat ik enorm mazzel gehad heb. Ik laat me natuurlijk niet ontmoedigen en ga snel weer rijden. Ik laat alleen de motor wel eerst even nakijken of er verder geen schade is aan belangrijke onderdelen. Mijn helm en motorkleding is wonder boven wonder niet beschadigd, zelfs geen krasjes!

Ik ga op internet op zoek naar een andere uitlaat (een nieuwe kost bijna €400,-!) en een motorsteun. Gelukkig kan ik met de auto naar mijn werk. Al met al een enorm spannend avontuur wat ik liever niet meegemaakt had.

jajaja

Het is idd alweer een tijd geleden dan een van ons wat neergetypt heeft hier op onze blog...

Maar we hebben ook een goede smoes...we zijn nl erg druk geweest!
Niet alleen met het vele werken en beiden aan de studie(jaja Reintje zit nu ook met zijn hoofd in de boeken) maar ook met het zoeken naar een nieuw huis (WAT GELUKT IS!!!HOERA per februari 2007 zijn helpende handen welkom op de Paalbalk 18 te Huissen) en zorgen voor mn ouders. Mijn moeder had een verwaarloosde slijmbeursontsteking in dr schouder en moest naar het ziekenhuis en mijn vader heeft 9 jaar geleden een herseninfarct door gemaakt en kan niet meer alles zelfstandig.
Ondertussen is reinier ook weer verjaard (hehehe klinkt als bejaard) en hebben vrienden een zoon gekregen en is de klok alweer verzet naar de winterstand!

Al met al is de maand october omgevlogen en november gaat ook alweer hard...

Maar goed we proberen jullie nieuwschierigen wel op de hoogte te houden en als jullie je nieuwschierigheid echt niet kunnen bedwingen we wonen voorlopig nog gewoon op de Huissensestraat!

Gegroet en een heerlijke winderige dag toegewenst!!!