Vandaag mijn intake bij de psycholoog gehad. Zag er ten dele tegen op en had er ten dele erg veel behoefte aan.
Nou de diagnose was zo klaar als een klontje...ik ben echt overspannen, vertoon alle kenmerken ervan en hij heeft welgetelt 8 kantjes vol geschreven over mij...
mmmmm
Ben natuurlijk niet nieuwschierig naar wat er stond maar zoals hij zei: "dat is nu even niet relevant"...
Het was een prettig gesprek en al snel kwamen we uit op het feit dat ik weer te veel en te snel wil...
Ik was aan het vertellen dat ik nu al 1 maand thuis ben en dat ik baal dat ik nog zo weinig energie heb opgebouwd, me nog steeds zo moe voel en slecht kan concentreren.
Hij zei toen dat dat niet zo vreemd was aangezien hij vermoedde dat ik mezelf zelfs nu niet de rust gun en moeilijk met de stroom (mijn situatie) mee kan gaan...
mmmmm
Dat hakte er wel even in hoor.
Ook maakte hij me even duidelijk dat de roofbouw die ik al een behoorlijk tijd op mezelf heb gepleegt natuurlijk niet in 1 of 2 maanden weg is....nee hij schatte in dat het zeker een half tot 1 jaar! kan duren voordat ik mezelf weer een beetje op orde heb!
Daar schrok ik toch wel even van zeker omdat hij bij vertelde dat eigenwijze mensen zoals ik die moeilijk kunnen loslaten er zelfs langer over doen om weer volledig bijgetankt te zijn...
Eigenlijk weinig nieuws naar boven gekomen alleen wel een beter besef van hoe ik er nu voor sta en een beetje het besef dat ik me niet aanstel. Ik blijf deze situatie lastig vinden en voel me momenteel erg nutteloos maar goed daarin schuilt ook een deel van mijn probleem. Ben wel blij dat het klikt met mijn psych en besef dat ik nog een lange weg te gaan heb om weer de zelfverzekerde, levengenieter te worden die ik ooit was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten