Een bos rozen......

op de plei-route lag vanmorgen een bos rode rozen op de weg.
de auto`s reden over de bloemen heen die platter werden en zich verder verspreidde over het koude asfalt.

Ik begin dan gelijk te denken, wat is hier gebeurt?

Waarschijnlijk waren een meisje (we noemen haar even Bianca) en haar vriendje (Johan, voor het gemak) op weg naar het werk. Ze hebben elkaar op kantoor leren kennen en sinds een paar maanden wonem ze ook samen in het te kleine appartement van Bianca.
Nadat ze samen de hond (rakker) uitgelaten hebben stappen ze in de auto en rijden ze weg.
Onderweg ziet Bianca , verstopt onder een jas, een bos rode rozen liggen. Verschrikt kijkt ze Johan aan en vraagt zich af of deze wel voor haar zijn....... Misschien ook wel voor Esher van boekhouding. Regelmatig ziet ze dat Johan een praatje maakt met haar. Heeft die blonde doos haar kerel verleid.....godver...
Of is het misschien die rode trut van de receptie, Angela. Die heeft de hele afdeling inkoop algehad, misschien is nu Johan gevallen voor die troela? Is Johan niet gelukkig met mij? Hij is de laatste tijd wel wat meer afwezig en toont minder genegenheid dan anders.....hij zag niet eens dat ik mijn haar gevefd had, lul.
Bianca kan zich niet langer inhouden en pakt de bos van de achterbank. Johan kijkt verschrikt op van de weg en de auto slingert. De auto achter hun toetert verstoord; opletten sukkel.
Biancas hart begint sneller te kloppen wanneer ze het kaartje opent. Als ze het kaartje gelezen heeft begint ze boos te huilen. Ze gooit de bos rozen uit het raam en begint te schreeuwen, LAAT ME ERUIT! HUFTER!!


De auto van Johan rijd verder als de bos rozen op het wegdek uit elkaar wappert, het kaartje komt terecht in de goot als het openvalt lezen we: Lieve Johan, vannacht was geweldig! voor altijd de jouwe, kusjes Henk